Kupiło się te wszystkie materiały, więc trzeba szyć!

"Trzeba" z tytułu posta powinno raczej być zastąpione przez "można"...

A skoro już można szyć, to przecież nie będę się powstrzymywała. Z jednej strony miałam ochotę popływać po bezpiecznych wodach i uszyć kołdrę patchworkową (ale na to jeszcze przyjdzie czas), albo poszewki na poduszki. Uszyć coś co mi wyjdzie i nie będę później żałowała, że zmarnowałam kawał pięknej bawełny. Ale z drugiej strony... może warto zaryzykować?



Musicie wiedzieć, że jeżeli chodzi o szycie to ja się dobrze czuję w prostym ściegu i prostych wzorach, nie skończyłam żadnej szkoły, ani kursu szycia (a zawsze tak bardzo chciałam...może jeszcze mi się to uda?) i nigdy jeszcze nie zdecydowałam się uszyć nic co mogłabym sama nosić. A jeżeli chodzi o ubrania to jedyną moją przygodą było uszycie ubranka dla lalki mojej siostrzenicy (lalka chyba nie była zachwycona kreacją;) ).
Od niechcenia przeglądałam sobie pewną stronę internetową, okazało się że jest nie tylko pełna wykrojów, które można ściągnąć i wydrukować, ale także obrazkowych instrukcji szycia danych modeli. Pomyślałam sobie, że jeżeli teraz się nie odważę to chyba już nigdy...

Strona, o której piszę to papavero. Jakże ja się cieszę, że tam trafiłam :) Wybrałam sobie najprostszy model jaki tylko można, czyli bluzkę kimono. Ponieważ nigdy nic takiego nie szyłam, dodatkowo skorzystałam z instrukcji szycia podobnego modelu: instrukcja.

Udało się!! Wiele osób może uznać, że to banał (prawda- model jest prosty), albo że mała dziewczynka też dałaby radę (brawa dla małych dziewczynek;)). Ale dla mnie to jest krok milowy i dlatego nie szczędzę sobie pochwał i dumy :D:D:D

Oczywiście cały proces składania wykroju, wycinania i szycia odbywał się pod czujnym okiem Rudzielca. Gdyby nie jego wsparcie, nie sądzę by efekt końcowy można było uznać za zadowalający ;)

No i mój bawełniany pasek też się do czegoś przyda:)

A teraz jeszcze tylko brakuje mi 25 stopni celsjusza na termometrze, żebym mogła się się w nią ubrać i nie marznąć :)

Kasia